سهیلا نیاکان: یکی از مکان‌هایی که آثار هنرمندان دنیا را با سابقه‌ای بسیارطولانی در کشور ایتالیا به نمایش می‌گذارد، «بی‌ینال ونیز» است که البته بزرگترین رویداد هنری جهان نیز به شمار می‌آید
شکل گیری بی ینال ونیز ( biennal venice) حاصل تفکر شهردار شهر ونیز "ریکاردو سلواتیکو" بود. او توانست طرح ایجاد "نمایشگاه دوسالانه هنرایتالیا" را در انجمن شهر ونیز در تاریخ 19 آوریل 1893 به تصویب برساند.
اولین دوره این نمایشگاه در 22 آوریل 1984 افتتاح شد. در 22 آوریل 1894 اولین نمایشگاه هنر تجسمی ایتالیا که تنها شامل آثار هنرمندان ایتالیایی می‌شد، آغاز به کار کرد.
در 30 مارس، انجمن شهر ونیز تصمیم گرفت که بخشی از نمایشگاه را به آثار هنرمندان خارجی اختصاص دهد. همچنین یک هیات گزینش و داوری نیز برای انتخاب و ارزیابی آثار تشکیل شد.
شهردار نیز، اقتصاددان و محقق "آنتونیو فرادلتو" را به عنوان دبیر جشنواره دوره بعد معرفی کرد. کتابخانه کوچک انجمن شهر نیز به دفتر جشنواره اختصاص داده شد.
در زمستان 1895 طرح ساخت نمایشگاه ونیز در باغ سلطنتی به اجرا گذاشته شد. طراح ساختمان نمایشگاه، معمار انجمن شهر " انریکو ترویسا ناتو" و نمای نئو کلاسیک ساختمان کار هنرمند ونیزی " ماریوس د ماریا " بود. در 30 آوریل، اولین دوره جشنواره بین المللی هنر ونیز در حضور پادشاه " اومبرتو" ی اول و ملکه "مارگریتا دی ساویو" افتتاح شد.
این نمایشگاه با اقبال عمومی مواجه شد و در حدود 224000 نفر از این نمایشگاه بازدید کردند. در 18 می " گالری هنر مدرن" افتتاح شد. مدیریت این گالری به دبیر بی ینال ونیز سپرده شد.
در 27 آوریل "فیلیپو مارینتی" یک «ضد جشنواره » (anti biennal) را در میدان سان مارکو برگزار کرد. برای اولین بار در این دوره از نمایشگاه، هنرمندان مشهور جهان شرکت داشتند، کسانی مانند " گوستاو کلیمت " و "پی یر اگوست رنوار". همچنین مروری نیز بر آُثار" گوستاو کوربه " برگزار شد.
در سال 1948 نمایشگاه بین‌المللی هنر بازگشایی شد. این اولین دوره نمایشگاه پس از جنگ و سقوط فاشیسم در ایتالیا بود.
دبیرکل جشنواره و مورخ هنر "رودولفو پالوچینی" فعالیت خودش را با ارائه آثار هنرمندان امپرسیونیست به پیشنهاد "روبرتو لانگی" و تعدادی از سردمداران هنر معاصر "مارک شاگال"، "پل کله"، " ژرژ براک"، "دلو" ،" انسر" و "رنه ماگریت" آغاز کرد.
همچنین در این دوره مروری بر آثار پیکاسو توسط " گوتوزو" برگزار شد. علاوه براین، "پالو چینی" از" پگی گوگنهایم" دعوت کرد تا کلکسیون مشهورش در نیویورک را در ونیز به نمایش بگذارد.
به همین مناسبت محلی تاسیس شد که یکی از" گنجینه های فرهنگی مدرن ونیز" محسوب می‌شود
